Het hebben van zelfvertrouwen was voor mij niet vanzelfsprekend. Waar sommigen worden geboren met een overdosis, had een gebrek aan zelfvertrouwen bij mij een enorm gat geslagen. En als je geen zelfvertrouwen hebt wordt dat gat gevuld met veel angsten en bij mij een extreme verlegenheid. Ik was het meisje dat zich onzichtbaar over straat voortbewoog en met veel gehakkel zei wat anderen wilde horen. 

Ook wilde ik er graag bij horen, maar was daar tegelijkertijd ook bang voor. Ik hoorde niet eens bij mezelf en van mezelf houden? Dat was hopeloos gebroken.

Ergens diep in dat gat in mij hoorde ik een stemmetje wat steeds krachtiger werd. En net zoals ik in mijn gebreken ben gaan geloven, bouwde ik dit keer aan mijn kracht. Een kracht waarin ik wel in mezelf moest gaan geloven. Het kon ook niet anders, dat gevoel gaf me een enorme boost.

Op de bodem van die diepe afgrond lag nog een eigenschap. Een trekje dat iedereen heeft. Te weten nieuwsgierigheid en volhardendheid. Ik dacht door deze kenmerkjes altijd 'als zij zelfvertrouwen heeft, kan ik het ook.' En ik vond een manier, namelijk de mijne! En die manier deel ik graag met jou!