Whoehoee ... Wij hebben ook een huisdier

Huisdieren en kinderen. Magische combinatie. Samen met Luca heb ik al watertandend mijn Pinterest vol geprikt met lieve labradoodle puppy's. Je weet wel zo'n anti allergene Barack Obama hond. Alles wat namelijk verhaard en op vier poten loopt heeft een negatief effect op mijn neus, ogen en ademhaling. Daarnaast staat er een soort monster in me op met een zeer kort lontje en vlijmscherpe nagels. Dus geen haren voor Esther in (neus) en om haar heen. Okay ... op mijn eigen krullenvachtje na.

Hoogaaibaarheidsgehalte hebben die labradoodles.

En die trouwe lobbes oogjes. Die beessies zijn één voor één om op te vreten. Als ik weer een hondje heb gepind en dit laat zien aan Luca wordt hij echt jaloers dat het beestje niet van ons is.

Het is echt onze droomhond.

Op zijn visioenbord vol met wensen en dromen heeft hij dan ook dezelfde hond gekozen als op mijn eigen bord met droomdoelen.

Maar ja ...

Een hond past nog niet in ons leven. We hebben het echt veel te druk en een hond neem je niet om in een bench aan zijn lot over te laten. Mijn kind heb ik nooit naar een opvang gedaan. Mijn droomhond beland niet in een hok.

Toch hebben wij een huisdier. Hij kwam zomaar aanwaaien en voor ons raam zitten. Nee, het is geen kat. Want een kat heeft een agressieve uitwerking op het gehele gezin Roest. Sorry kattenliefhebbers. Ik ben geen katten vrouwtje en die haren van poesen verbetert mijn humeur al helemaal niet.

Wij hebben sinds twee maanden Charlie. En Charlie is super makkelijk in onderhoud. Hij zorgt voor zijn eigen eten en hoeft niet uitgelaten te worden aan een riempje. Hij doet dat namelijk zelf. Zo nu en dan veert hij vrolijk aan zijn spinnenragje voor mijn keukenraam.

Nou, nou, nou ... niet direct mijn blog wegklikken en gillend wegrennen. Charlie is inderdaad een spin. En als het geregend heeft en zijn huis is weggeslagen, kijken Luca en ik (inmiddels doet Jeroen ook mee) of de dag erna zijn huis weer is hersteld.

Luca vindt het hilarisch dat die draden uit zijn kont komen en dat de afmeting van zijn draadjes een precisiewerkje is. Net of ie met een meetlat de afstand meet van basis rag naar de andere basis rag.

Het mooiste vinden wij het als Charlie trots midden in zijn web zit te wachten op een mug of ander vliegend gespuis. Charlie is een soort poortwachter voor ons. Muggen komen door hem het huis niet meer binnen.

Charlie voor het keukenraam. Onze muggenkiller. Lief hé?

Zijn schuilplaatsje hebben we inmiddels gevonden. In het randje net onder het rooster. Lekker veilig en dat moet een heerlijk gevoel zijn voor Charlie.

Je veilig voelen in je eigen spinnenwebje. Dat wil je voor jezelf, je partner en ook voor je kind. Een omgeving waar je jezelf kan zijn en je als moeder het moet doen met piemelpraat van je zoon van 8. Dan trilt ons web op haar voegen van het lachen. Het is ook een plek waar je elkaar helpt als je vast zit in je rag. Elkaar bijstaat met het huishouden. Want 8 pootjes doen er meer dan 2.

De labradoodle komt er echt wel. Nu genieten we van Charlie onze trouwe huisspin.

Heb jij ook een huisdier? Of een innige relatie opgebouwd met jouw raamspin? Tell me all about it.